Руханият

Сарғыш түсті мөлдір тасты әрі-бері айналдырып қарасақ та, өрмекші кірген саңылауын таба алмадық.

Баяғы заманда жер бетіндегі өсімдіктердің барлығы тек жасыл түсті болыпты.

Бірінші боп көпірге балалар келді.

Біле білсек, қар – қалың елге, жан-жануарға береке екен.

Сағыныш сызылтып ішті тағы ауыртып өтті.

Қандай да бір ғажайыптың құдіретімен кенет әлгі балшық текеге тіл бітті.

Оларға ойынқұмар қонжығы мен тайганың қоңыр аюы көрші қоныс тепті.

Етікші есікке қараса маңдайында жарқыраған жалғыз көзі бар, бір еңгезердей дәу кіріп келе жатыр екен.