Тег: әдебиет

Бұлар Гансті үіңгірде жалғыз қалдырып кетіп бара жатқан кезде бәрін де сәтімен жасадық деген ойда еді. Бірақ осы қылықтары үшін алда қандай уақиғалар болатыны олар...

«Әр күн – үміт. Әр күн – мүмкіндік». Сөз соңында: “Маған өзіңнің белгіңді қалдыршы, менің сүйікті кербезмүйізім!” деп аяқтады.

Әрі қорқа, әрі күле отырып шәркейімнің бауын жөндеп байлап алдым.

Мектепте көшелерді көгертіп, ағаш отырғызу апталығы басталды.

Пиноккио күні бойы дала кезеді. Кешке қарыны ашқан соң амалсыз үйіне оралады. Оны терезеден жолын күтіп қарап отырған Геппетто көріп, шақырып алады.

Бабам тұлпар жаратты, Құлынында танып-ақ. Тұлпар барда қанатты Шайқалмайды шаңырақ.

Терезеден күзгі күннің жылы шуағы төгіледі. Мамыражай шақ. Тек қос сағаттың тық-тық еткен дыбыстары ғана естіліп тұр.

Олар аңдып тұрып, күшіктердің басы қылт еткен сәт шап беріп мойнынан ұстап алады да, дырылдатып сүйреп сыртқа шығарады. Содан ал кеп ойна! Өздері сондай сүйкімді....

Біздің ауылда Аққыз әжейдің тәтті алмасы бар. Ол — дүние жүзіндегі ең тәтті алма. Шын айтам.

Ол артынан маған аяушылықпен үңіліп, мұрнын тыржита қарады. Іле қайта ренжіді.