Руханият

Кенеткен дүр еткен дыбыстан барлығы қашып індеріне тығылып зорға үлгірді.

Бұл ханның ұлы болмапты, жалғыз-ақ ай десе аузы, күн десе көзі бар Қаншайым атты бір қызы болыпты. Қыздың сұлулығы сондай, қараған адам есінен танып қалады...

Ақ лақ пен Қара лақ әрі жүгіреді, бері жүгіреді. Жан-жағына алақ-жұлақ қарайды.

Мұғалім балаларға бір-бір су жаңа оқулықпен кішкене айна таратты, біздер кітапты түсіндік ал айнаның неге керек екенін түсіне алмай бір-бірімізге қарап қоямыз.

Таң сәріден оянып, беті-қолын жуып, жұмысқа кіріспекші болып ыңғайланса, жұмысы дайын тұр — етіктерді біреу тігіп қойыпты.

Құстың күлсе, аузынан будақ-будақ гүл түседі, жыласа, көзінен моншақ-моншақ маржан түседі.

Бұлардың дені бейбіт заманда Испания қоныстары арасында сауда кемелеріне қырғидай тиген теңіз қарақшылары-тын.

Себебі, тұла бойыңда емес, ақыл-ойыңда не бар екені, бетіңде емес, ниетіңде не болғаны бәріненде маңызды!

Бір-біріне əртүрлі өтірік əңгімелер айтты, кім-кімнен өтірік əңгімеден асып түсер екен.

Сенің маған қарсы тұра алмайтының анық. Келген жолыңмен кері қайт!, - деп бұлданды қара тас.